Ten wyklęty poeta z Mikołowa, tyleż genialna ile chora głowa, ciągłe tęsknoty, złego ciągoty, pisząc zabijał się, raz nie spudłował.
(ebs)
Rafał Wojaczek - polski poeta i prozaik, zaliczany do grona poetów wyklętych.
Urodził się 6 grudnia 1945 w Mikołowie jako Rafał Mikołaj Wojaczek, syn znanej i poważanej w mieście rodziny. Jego ojciec był nauczycielem gimnazjalnym, matka zaś pracowała w wydawnictwie. Jego rodzice rozwiedli się i ojciec przeniósł się do Kędzierzyna-Koźla. Rafał uczył się w liceach ogólnokształcących w Mikołowie, Katowicach-Ligocie i Kędzierzynie-Koźlu. Rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, ale wkrótce je przerwał i w 1964 przeprowadził się do Wrocławia.
Pracował m.in. jako dyspozytor MPO. W 1965 debiutował w "Poezji". W 1969 ukazał się jego debiutancki tom "Sezon", znakomicie przyjęty przez krytyków. W czasie pobytu we Wrocławiu stopniowo pogrążał się w alkoholizmie i depresji, prowokował otoczenie i wszczynał bójki, wielokrotnie podejmował próby samobójcze. Leczył się przez pewien czas w szpitalu psychiatrycznym. W 1970 ukazał się jego drugi zbiór wierszy "Inna bajka".
W nocy z 10 na 11 maja 1971 zmarł śmiercią samobójczą po przedawkowaniu różnych leków, m.in. diazepamu. Osierocił córkę Dagmarę. Grób poety znajduje się na Cmentarzu św. Wawrzyńca we Wrocławiu w 4. polu. W 2000 w tej samej mogile pochowano brata Rafała Wojaczka Andrzeja, wrocławskiego aktora.
Główne tematy jego poezji to śmierć, miłość, fascynacja kobiecością i
cielesnością (zazwyczaj ujętą w estetyce turpistycznej). Erotyzm i
seksualność łączą się częstokroć ze śmiercią. Podmiot liryczny jego
wierszy mówi najczęściej o bólu, ma poczucie odrębności, buntuje się
przeciwko obłudzie świata i społeczeństwa, z drugiej strony uparcie
penetruje mroczne zakątki ludzkiej duszy, bada swoje lęki, niepokoje,
obsesje. Fragmenty jego poezji w swoich sztukach
wykorzystywało wielu artystów.
W 1999 powstał film w reżyserii Lecha Majewskiego Wojaczek, w roli tytułowej wystąpił poeta Krzysztof Siwczyk.