Pewna dawna gwiazda z Neuilly-sur-Seine, dla jej pięknych oczu zwana "les yeux", mówił jej Gabin, w tamtej mgle na quai, swoje słynne: "T'as de beaux yeux tu sais".
(ebs, les yeux, czyt. lesjö = oczy; quai, czyt. ke = molo, dok; T'as de beaux yeux tu sais, czyt. ta debozjö tüse = Masz piękne oczy, wiesz)
Michèle Morgan - francuska aktorka filmowa, telewizyjna i teatralna. Była niekwestionowaną gwiazdą francuskiego kina od lat 30. do 60. XX w.
Urodziła się 29 lutego 1920 jako Simone Renée Roussel w Neuilly-sur-Seine, skąd w wieku 15 lat przeniosła się do pobliskiego Paryża, gdzie pobierała lekcje gry aktorskiej. Zadebiutowała na dużym ekranie, występując początkowo w nieznaczących epizodach. Na jej nieprzeciętną urodę zwrócił uwagę reżyser Marc Allégret, który zaproponował jej główną rolę w filmie "Serce Paryża" (1937).
Rozgłos ogólnoświatowy przyniosła jej rola w "Ludziach za mgłą" ("Le Quai des brumes"), 1938, Marcela Carné, gdzie zagrała u boku Jeana Gabina.
Z Jeanem Gabin spotkała się ponownie na planie filmu "S.O.S." (1941).
Gdy we Francji rozpoczęła się niemiecka okupacja, Morgan wyjechała do USA, gdzie kontynuowała karierę, ale bez większych sukcesów. Najbardziej znanym filmem hollywoodzkim z jej udziałem była "Droga do Marsylii" (1944) Michaela Curtiza.
Po wojnie aktorka powróciła do Francji, gdzie zaczęła ponownie odnosić sukcesy, głównie za sprawą współpracy z reżyserem Jeanem Delannoy. Za rolę niewidomej Gertrudy w jego "Symfonii pastoralnej" (1946) Morgan otrzymała nagrodę Złotej Palmy dla najlepszej aktorki na pierwszym w historii festiwalu w Cannes. U Delannoy zagrała także postać Joanny d'Arc w nowelowym filmie "Elżbieta, Joanna, Lizystrata" (1954) oraz artystki cyrkowej w "Obsesji" (1954).
Występowała w filmach największych reżyserów francuskich, takich jak René Clair, Yves Allégret, Claude Autant-Lara, René Clément, André Cayatte, Claude Chabrol czy Claude Lelouch, grała razem z legendami kina, Humphreyem Bogartem, Brigitte Bardot, Gérardem Philipem...
Od końca lat 60. pojawiała się w filmach, teatrze i telewizji jedynie sporadycznie. Czas poświęcała głównie swojej wielkiej pasji, czyli malowaniu obrazów. W 1977 opublikowała autobiografię pt. "Avec ces yeux-là" ("Z tymi oczami").
W uznaniu dla jej zasług dla francuskiego kina w 1969 została kawalerem Legii Honorowej. Jest również laureatką honorowego Cezara (1992) oraz Złotego Lwa na MFF w Wenecji (1996) za całokształt twórczości.
Morgan była trzykrotnie zamężna. Pierwsze małżeństwo, zawarte w 1942 w czasie pobytu w Hollywood z amerykańskim aktorem Williamem Marshallem, zakończyło się rozwodem w 1948. Para miała syna, Mike'a Marshalla (13.9.1944 - 2.6.2005), który był jedynym dzieckiem Morgan i swoją karierę zawodową również związał z aktorstwem. Zmarł na raka.
Drugim mężem Michèle Morgan był francuski aktor Henri Vidal (26.11.1919 - 10.12.1959). Wzięli ślub w 1950 i byli razem aż do jego niespodziewanej śmierci w wieku 40 lat (zmarł na zawał, z powodu depresji zażywał narkotyki). Kolejne, trzecie małżeństwo aktorki ze znanym francuskim reżyserem Gérardem Oury trwało 46 lat (od 1960 do jego śmierci w lipcu 2006).
Morgan ma sześcioro wnuków, w tym modelkę i aktorkę Sarę Marshall.