Ten poeta-trubadur z Montrealu,
znany wszem z realu i wirtualu,
śpiewał hen,
"I'm Your Man",
"Dance Me to the End..."... bo bal i... po balu...
(ebs)
Leonard Cohen - poeta, pisarz i piosenkarz tworzący w stylu piosenki autorskiej w gatunku folk rock.
Urodził się 21 września 1934 w Montrealu jako Leonard Norman Cohen, syn Mashy (Marshy) i Nathana Cohenów, w średniozamożnej żydowskiej rodzinie. Ojciec pochodził z Polski, a matka, Masha Klonitsky, była córką talmudysty, rabbiego Solomona Klonitsky-Kline, Żyda litewskiego pochodzenia. 15 sierpnia 1937 zmarł dziadek Leonarda ze strony ojca, Lyon Cohen, człowiek aktywny w społeczności kanadyjskich Żydów.
Dzięki swojej rodzinie otrzymał solidną edukację na poziomie średnim i zaczął studia na anglojęzycznym McGill University w rodzinnym mieście. Choć był przeciętnym studentem, jeszcze w czasie studiów zdobył prestiżową nagrodę McNaughton Prize za osiągnięcia literackie. 5 października 1955 ukończył studia na Uniwersytecie McGill z tytułem bakałarza sztuk (Bachelor of Arts). W 1956 wydał swój pierwszy tom poezji "Let Us Compare Mythologies".
Leonard Cohen w wywiadach często powtarzał, że zaczął śpiewać, gdyż trudno mu było wyżyć z pisania. Biografowie nieco inaczej przedstawiają jego życie w tamtym okresie. Honoraria literackie, rządowe granty oraz dochody z rodzinnego przedsiębiorstwa wystarczały na wygodne życie. Leonard Cohen w tym czasie dużo podróżował, prowadził intensywne życie towarzyskie i erotyczne. Lubił otaczać się pięknymi kobietami i, dopóki było to legalne, eksperymentował z LSD.
Choć nauczył się grać na gitarze w wieku trzynastu lat, a wcześniej zaczął pisać piosenki, początkowo traktował muzykę w sposób czysto rekreacyjny i nie zamierzał zostać piosenkarzem. Nigdy też nie był wybitnym instrumentalistą. Przypadkową sławę przyniosła mu piosenka "Suzanne", której profesjonalną wersję nagrała folkowa piosenkarka Judy Collins. Utwór ten stał się radiowym przebojem roku 1965. Judy Collins wprowadziła Cohena w środowisko muzyki folk.
Pierwszy publiczny występ Leonarda Cohena jako piosenkarza miał miejsce 30 kwietnia 1967 w Town Hall w Nowym Jorku, na koncercie charytatywnym na rzecz organizacji domagającej się zaprzestania prób z bronią jądrową (The Committee for a SANE Nuclear Policy). Wydany w tym samym roku album Songs of Leonard Cohen zawiera takie przeboje artysty jak: "Suzanne", "Sisters of Mercy", "So Long, Marianne", "Hey", "That’s No Way to Say Goodbye". Album odniósł wielki sukces.
Przy akompaniamencie gitary akustycznej i niewielkiego, łagodnie grającego zespołu, Cohen śpiewał nieco monotonnym, lecz ciepłym barytonem swoje teksty, łączące religijne i interkulturowe aluzje z czarnym humorem. Trafił tym w gusta lewicujących, zapatrzonych w kulturę wschodu środowisk akademickich i literackich ówczesnej Ameryki. Kolejne płyty utwierdzały pozycję artysty.
Kolejne przeboje Cohena z lat 1979-1994 to "The Guests", "The Traitor", "Hallelujah", "Dance Me to the End of Love", "I’m Your Man", "Everybody Knows", "Closing Time", "The Future", czy "Democracy".
Nadzwyczajną popularność Cohen zyskał w Polsce, gdzie w latach osiemdziesiątych był bardziej znany niż w rodzinnej Kanadzie. Było to zasługą popularyzatorskiej działalności Macieja Zembatego, jego (wspólnych z Maciejem Karpińskim) tłumaczeń tekstów piosenek i wykonań polskich coverów. Gdy w 1985 Leonard Cohen przyjechał na trasę koncertową do Polski, występował przy pełnej widowni w największych halach koncertowych.
W 1997 cover piosenki "I’m Your Man" wykonał Bogusław Linda w filmie "Sara". W 2009 piosenka "I’m Your Man" znalazła się na płycie Przemysława Gintrowskiego.
W latach 1994-1999 Cohen przebywał w Ośrodku Zen na Mount Baldy w okolicach Los Angeles. Wstawał o 2.30, przygotowywał posiłki dla swojego mistrza zen - ōshiego - potem medytował. W ciągu pięciu lat sam ocenił, że stał się innym człowiekiem. Rōshiemu poświęconych jest wiele wierszy z tomu "Księga tęsknoty".
Wówczas, po nieomal dziesięciu latach braku aktywności artystycznej, Cohen wydał album "Ten New Songs". Najbardziej znane utwory z tego wydawnictwa to "In My Secret Life", "Alexandra Leaving" oraz "Boogie Street".
24 października 2003 otrzymał z rąk gubernatora generalnego Kanady Adrienne Clarkson Order of Canada, najwyższe odznaczenie kanadyjskie, przyznane mu za wybitny wkład w rozwój kanadyjskiej kultury.
W 2004 została wydana płyta "Dear Heather".
W 2005 okazało się, że artysta został pozbawiony środków na funduszu emerytalnym. Jego była przyjaciółka, jednocześnie menedżerka, Kelley Lynch, sprzeniewierzyła ponad 5 milionów dolarów, zostawiając jedynie 150 tysięcy. Suma ta nie wystarczała artyście nawet na opłacenie należnych podatków. W marcu 2006 Cohen wygrał sprawę sądową z byłą menedżerką, uzyskując sądowy nakaz zwrotu dziewięciu milionów dolarów, jednak możliwość faktycznego odzyskania utraconych funduszy jest mało prawdopodobna.
24 listopada 2006 do polskich kin wszedł film dokumentalny "Leonard Cohen: I'm Your Man", w którym o wpływie Cohena na swoją twórczość mówią m.in. Bono, muzycy zespołu U2 oraz Nick Cave. Sam Leonard Cohen opowiada o swoim życiu i marzeniach.
31 marca 2007 artysta wystąpił w sali im. Agnieszki Osieckiej w Warszawie (Polskie Radio Program III) jako gość specjalny koncertu promującego płytę Anjani Thomas pt. "Blue Alert", której był producentem oraz autorem tekstów. Zaśpiewał wraz z Anjani dwie piosenki: "Never Got to Love You" i "Thanks For the Dance".
13 stycznia 2008 roku Leonard Cohen zapowiedział swoją pierwszą od 15 lat trasę koncertową.
W sierpniu 2011 roku Leonard Cohen poinformował, że zakończył pracę nad nowym albumem studyjnym, "Old Ideas". Płyta została wydana 31 stycznia 2012 roku.
12 sierpnia 2012 w Gandawie rozpoczęła się kolejna trasa koncertowa Cohena, promująca album "Old Ideas". W ramach trasy koncertowej 19 lipca 2013 artysta wystąpił w Atlas Arenie w Łodzi.
Zmarł 7 listopada 2016 w Los Angeles i został pochowany w Montrealu.