Jean Marais (11 grudnia 1913 w Cherbourgu - 8 listopada 1998 w Cannes)

LOGOWANIE

Urodził się 11 grudnia 1913 w Cherbourgu jako Jean-Alfred Villain-Marais jako syn weterynarza i żołnierza I wojny światowej. Ojciec wcześnie opuścił rodzinę. Jean Marais w wieku czterech lat, po rozwodzie rodziców, został zabrany do Paryża i wraz ze starszym bratem Henrim był wychowywany przez matkę i babkę w Le Vésinet. Uczęszczał do Lycée Condorcet, prestiżowej państwowej szkoły, gdzie uczyli się także Louis de Funès i Jean Cocteau, a nauczał Jean-Paul Sartre.

W wieku trzynastu lat opuścił liceum, po czym próbował dostać się do kilku innych szkół. W końcu został umieszczony w katolickiej szkole z internatem. W wieku 16 lat porzucił szkołę i starał się zrealizować swoje marzenia o aktorstwie w ruchu amatorskim. Po nieudanej próbie zdania egzaminów do szkoły aktorskiej Paris Conservatory podjął pracę jako asystent fotografa.

W filmie debiutował w 1933. Aby opłacić kursy aktorskie u Charlesa Dullina imał się różnych zawodów, m.in. dorabiał jako nosiciel kijów golfowych w klubie. W 1936 poznał Jeana Cocteau - jednego z prominentów paryskiego życia kulturalnego i zaczął występować w jego sztukach, w tym w tragedii "Król Edyp" Sofoklesa (1937). Odtąd zaczął występować jako Jean Marais. W czasie II wojny światowej przebywał w Paryżu i grał w filmach. Podczas Operacji Neptun wstąpił do wojska. Walczył w Alzacji, został odznaczony Krzyżem Wojennym.

W latach 1942-44 był żonaty z Olgą Colette Peszynsky, znaną jako Milą Parély. Adoptowali syna Serge'a. W latach 1937-63 był związany z Jeanem Cocteau. Ich związek trwał 25 lat, aż do śmierci Cocteau. Marais był "muzą" Cocteau, pomagając mu wyjść z uzależnienia od opium.

Po wojnie wrócił do Paryża i nadal współpracował z Jeanem Cocteau, pozostali bliskimi przyjaciółmi aż do śmierci. Cocteau miał znaczący wpływ na jego życie i karierę. Marais pojawił się w prawie każdym z filmów Cocteau. Razem zrobili takie klasyki jak "Piękna i Bestia" ("La Belle et la Bête", 1946), "Straszne dzieci" ("Les Parents terribles", 1948), "Orfeusz" ("Le Orphée", 1949) czy "Testament Orfeusza" ("Le Testament d'Orphée", 1959).

W 1958 był członkiem jury obradującego podczas Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Berlinie, a w 1985 przewodniczył temu gremium. W 1980, w paryskim Théatre du Châtelet, przewodniczył ceremonii rozdania Cezarów.

Grał w wielu bardzo popularnych filmach płaszcza o szpady ("Hrabia Monte Christo", 1953, "Garbus", 1959, "Serce i szpada", 1960) i innych filmach kostiumowych a także w cyklu filmów "Fantômas".