LOGOWANIE

NEWSLETTER

WYSZUKIWARKA

POEZJA 05.06.2018 08:59
obraz: Dorota Łobos-Wojsznis
 
Słońce wysoko, a północ we mnie.
Na niebie ptaki, we mnie cień ptaka -
choć światła tyle, już noc w nim drzemie,
stąd ten stan rzeczy i skrajność taka.
Słucham Bartoka - Bartok nie żyje,
Petrarkę czytam, choć Laury nie ma -
czego mi trzeba śmierć w sobie kryje,
użyźniać groby to życia cena.
Nawet te słowa są tych, co po mnie,
bo przez współczesność każdy się widzi,
aż marazm budzi nas, nieprzytomnie
na zegar patrzy, godziny liczy.

Gdzie tli się życie, śmierć już mu przeczy,
Bartok jej, Laura z pomocą śpieszy.

zapisz jako pdf
zapisz jako doc (MS Word)
drukuj

KOMENTARZE

Grudzień
Pn
Wt
Śr
Cz
Pt
So
N
25
26
27
28
29
30
01
02
03
04
05
06
07
08
09
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
01
02
03
04
05