Irena Kwiatkowska (17 września 1912 w Warszawie - 3 marca 2011 w Konstancinie-Jeziornie)

LOGOWANIE

Urodziła się 17 września 1912 w Warszawie jako córka zecera Kryspina Stanisława Kwiatkowskiego i jego żony Marianny z Barabaszów. Absolwentka IX LO im. Klementyny Hoffmanowej w Warszawie. W 1935 ukończyła studia na Wydziale Aktorskim Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej, pod kierunkiem m.in. Aleksandra Zelwerowicza. Zadebiutowała w teatrze Cyrulik Warszawski, gdzie została zaproszona przez Fryderyka Jarosyego. Do wybuchu wojny grała w teatrach Powszechnym w Warszawie, Nowym w Poznaniu i Polskim w Katowicach.

Podczas okupacji niemieckiej pracowała w kuchni ZASP-u, podejmowała się też innych prac dorywczych. Była żołnierzem AK, uczestniczyła w powstaniu warszawskim, grała w teatrze powstańczym w szpitalach i piwnicach.

Po zakończeniu wojny, na prośbę Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego i Antoniego Bohdziewicza, znalazła się w Krakowie, gdzie występowała w kabarecie "Siedem Kotów", a wiersze, piosenki oraz skecze dla niej pisał Gałczyński. Tutaj też w ramach "Teatrzyku Zielona Gęś" specjalnie dla Ireny Kwiatkowskiej stworzył postać Hermenegildy Kociubińskiej, poetki hermetyczno-sympatycznej. Od 1948 związana ze scenami warszawskimi. Zagrała ponad sto ról teatralnych, 20 filmowych i telewizyjnych (m.in. jako matka Pawła w "Wojnie Domowej", kobieta pracująca w "Czterdziestolatku"). Występowała w "Kabarecie Dudek" oraz "Kabarecie Starszych Panów".

Przez niemal 65 lat współpracowała z Polskim Radiem. Pracowała w nim jako spikerka, wzięła udział w nagraniu wielu audycji radiowych, zwłaszcza dla dzieci. Czytała im m.in. wiersze Jana Brzechwy i Juliana Tuwima (jej wykonanie "Ptasiego radia" Tuwima do dzisiaj uchodzi za jedną z najwybitniejszych interpretacji wiersza w XX wieku), kolejne odcinki "Przygód Plastusia" (Marii Kownackiej), "Przygód Tomka Sawyera" (Marka Twaina) oraz książki "Ania z Zielonego Wzgórza" (Lucy Maud Montgomery). Występowała także m.in. w "Podwieczorku przy mikrofonie". Polskie Radio nagrodziło ją Złotym i Diamentowym Mikrofonem oraz Wielkim Splendorem.

Jej mężem był od 1948 do śmierci w 1993 Bolesław Kielski, spiker Polskiego Radia. Irena Kwiatkowska była bezdzietna. Bolesław Kielski miał syna - Andrzeja Kielskiego - z pierwszego małżeństwa z Jadwigą Kozakiewicz.

Zmarła 3 marca 2011 w Domu Aktora w Skolimowie. Dom Artystów Weteranów Scen Polskich im. Wojciecha Bogusławskiego w Skolimowie to dom w Skolimowie należący do Związku Artystów Scen Polskich, znajdujący się obecnie w dzielnicy Konstancina-Jeziorny przy ul. Kazimierza Pułaskiego 6. Pogrzeb artystki odbył się 14 marca 2011 w bazylice św. Krzyża w Warszawie. Została pochowana w kwaterze 189 u boku swojego męża na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.