Agata Buzek (*20 września 1976 w Pyskowicach)

LOGOWANIE

Urodziła się 20 września 1976 w Pyskowicach jako Agata Bronisława Buzek, córka byłego premiera Jerzego Buzka i Ludgardy Buzek. W dzieciństwie uczęszczała do Społecznego Ogniska Baletowego w Gliwicach i występowała w Gliwickim Teatrze Muzycznym. Później uczyła się w II Liceum Ogólnokształcącym im. Walerego Wróblewskiego w Gliwicach i jednocześnie w szkole aktorskiej w Katowicach. W 1999 ukończyła studia na Akademii Teatralnej w Warszawie.

30 września 2006 w Lublińcu wyszła za mąż za Adama Mazana, absolwenta Uniwersytetu im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego, teologa i historyka sztuki, para rozstała się po 12 latach.

Zrobiło się o niej głośno na wiosnę 1998 roku, kiedy zbliżała się premiera filmu Roberta Glińskiego "Kochaj i rób co chcesz", gdzie zagrała jedną z ról drugoplanowych. Ale przyczyna rozgłosu była - na razie - pozaartystyczna: jej ojciec, Jerzy Buzek, był wówczas urzędującym premierem.

Zanim zdążyła zadebiutować na scenie - co stało się 28 marca 1999 roku w stołecznym Teatrze Ateneum, jako Mela w "Moralności pani Dulskiej" Gabrieli Zapolskiej w inscenizacji Tomasza Zygadły - miała za sobą kilka spektakli telewizyjnych oraz wygrany casting do włoskiego filmu "Ballada o czyścicielach szyb" (1998) Petera Del Monate - opowieści o polskich emigrantach we Włoszech pod koniec lat 80. Rola Justyny, córki głównego bohatera, była wyjątkowo dramatyczna - nie dość, że musiała opiekować się chorym dzieckiem, to jeszcze stała się ofiarą gwałtu. Film został pokazany na festiwalu w Wenecji (poza konkursem), trafił też na ekrany polskich telewizorów, stając się bardziej znakiem zagranicznego sukcesu Agaty Buzek i innych polskich aktorów (m.in. Andrzeja Grabowskiego, Grażyny Wolszczak czy pracującego we Włoszech Olka Mincera) niż miarą jej artystycznych dokonań.

Moment weryfikacji nastąpił wkrótce - po kilku rolach w filmach telewizyjnych, m.in. w "Skarbach ukrytych" (2000) z cyklu "Opowieści weekendowych" Krzysztofa Zanussiego - u boku Mai Komorowskiej, spełniła jedno ze swych największych (wówczas) aktorskich marzeń: zagrała w filmie kostiumowym. Była to rola Klary w "Zemście" (2002) Andrzeja Wajdy. Za świetną kreację Klary w filmowej adaptacji "Zemsty" Aleksandra Fredry w reżyserii Andrzeja Wajdy, z Romanem Polańskim, Januszem Gajosem, Andrzejem Sewerynem i Katarzyną Figurą, otrzymała nominację do Polskiej Nagrody Filmowej Orła.

Pojawiła się gościnnie na planie takich seriali, jak "Glina" (2003) Władysława Pasikowskiego i "Ekipa" (2007) Agnieszki Holland, Kasi Adamik i Magdaleny Łazarkiewicz, większą rolę odtwarzając w "Tajemnicy twierdzy szyfrów" (2007) Adka Drabińskiego, zaś przede wszystkim pojawiając się jako Julia Milton w serialu obyczajowym "Teraz albo nigdy!" (2008).

W międzyczasie wzięła udział w głośnym, kostiumowym, kręconym w Polsce dziele Petera Greenawaya "Nightwatching" (2007), gdzie wykreowała postać Titię Uylenburg, zagrała sprzątaczkę Rybik w komedii Stanisława Tyma "Ryś" (2007) oraz wystąpiła w trzech produkcjach niemieckich: telewizyjnej "Ostatniej kryjówce" (2002), dramacie "Valerie" (2007), gdzie zagrała tytułową rolę oraz w jednym z odcinków serialu "Doppelter Einsatz - Verraten und verkauft" (2002).

Buzek bardzo często bierze udział w realizacji polskiego dubbingu. Użyczyła swojego głosu postaciom z takich filmów, jak "Atlantyda - Zaginiony ląd" (2001) oraz "Atlantyda: Powrót Milo" (2003), "Szóstka w pracy" (2004), "Żony ze Stepford" (2004), "Mulan II" (2004), "Harry Potter i czara ognia" (2005), "Mój brat Niedźwiedź" (2006), "Bambi 2"(2006), czy "Eragon" (2006).

Za rolę główną w filmie "Rewers" została wyróżniona nagrodą dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej na Festiwalu Filmów Fabularnych w Gdyni oraz Nagrodą Publiczności im. Zbyszka Cybulskiego. W 2010 otrzymała nagrodę za najlepszą pierwszoplanową rolę kobiecą Orły 2010. W marcu tego samego roku dostała nominację do nagrody Viva! Najpiękniejsi w kategorii Najpiękniejsza Polka, a w maju nominację do nagrody Wiktory w kategorii Najpopularniejszy Aktor Telewizyjny 2009. W 2010 roku zajęła 61. miejsce w rankingu Forbes stu najcenniejszych gwiazd polskiego show-biznesu.

Ostatni jej film to "Niewinne" (2018). Oparty na prawdziwej historii najnowszy obraz Anne Fontaine, autorki pamiętnych "Coco Chanel" i "Dziewczyny z Monaco", miał swoją światową premierę w ramach Sundance FF - największego corocznego festiwalu filmów niezależnych w USA. Pokaz produkcji odbył się w prestiżowej, pozakonkursowej sekcji Premieres i zakończył się owacjami na stojąco. Zrealizowany w całości w Polsce film, z udziałem znakomitych polskich aktorek (m.in. Agaty Kuleszy, Agaty Buzek, Joanny Kulig, Elizy Rycembel i Anny Próchniak), zyskał przychylność krytyków i znalazł się w rankingu 10 najważniejszych tytułów Sundance według Vogue Magazine. Był chwalony za "hipnotyzującą rolę Agaty Buzek" (hollywoodreporter.com) i "fenomenalną kreację Agaty Kuleszy" (Screendaily). Oraz za "doskonały scenariusz" (thefilmstage.com), "olśniewające piękno" i "malarskość kadrów, z których każdy mógłby być obrazem" (christianitytoday.com). "Wzruszające", pisało Variety.

Tuż po drugiej wojnie światowej francuski Czerwony Krzyż prowadzi akcję repatriacji i gromadzi swoich obywateli w szpitalu. Wśród lekarzy jest młodziutka Matylda Beaulieu (wschodząca gwiazda francuskiego kina Lou de Laâge). W szpitalu zjawia się siostra z oddalonego o kilka kilometrów klasztoru i błaga o pomoc dla umierającej kobiety. Problemem jest poród jednej z zakonnic… Okazuje się, że siostry padły ofiarą zbiorowego gwałtu dokonanego przez czerwonoarmistów. Matylda chce sprowadzić pomoc, lecz Matka Przełożona (Agata Kulesza) chce za wszelką cenę ukryć tajemnicę, żeby uniknąć skandalu. Witana przez zakonnice z nieufnością, Matylda wkracza w nieznany sobie świat i zaprzyjaźnia się z siostrą Marią (Agata Buzek). Razem odkryją przerażającą prawdę, ukrytą za murami klasztoru…

* * *

"Muszę (...) przyznać, że inaczej wyglądają castingi na Zachodzie. W Polsce jest na razie kilka osób, które dopiero dostrzegają na czym powinien polegać casting i ich przesłuchania faktycznie zaczynają wyglądać profesjonalnie. Czyli aktor dostaje wcześniej scenariusz, jeśli nie cały, to chociaż jego treatment. Dzięki temu jest on w stanie porozmawiać o roli, filmie, a nie strzelać z zawiązanymi oczyma. Na Zachodzie informuje się nawet, jak trzeba przyjść ubranym. Wtedy wiem trochę więcej czego się ode mnie oczekuje. To jest kwestia poważnego potraktowania każdego, kto przychodzi. Aktor się przygotowuje, pracuje, stresuje i trzeba to umieć dostrzec. Dla mnie ważna jest również rozmowa. Dobrze jest, kiedy czuję, że nie jest istotne czy wygram casting czy nie, tylko to, że spotkałam się z reżyserem. On i tak wybierze do filmu najbardziej pasującą mu osobę, ale to nie znaczy, że ja jestem beznadziejna. Kiedy nikt nie da ci odczuć, że jest inaczej. Poza tym w ten sposób reżyserzy budują sobie „bazę” ludzi, którzy kiedyś, przy innym projekcie, mogą im się przydać. Tu przede wszystkim istotne jest spotkanie i to w poczuciu bezpieczeństwa." (Artur Cichmiński, "Nagroda im. Cybulskiego. Agata Buzek: Długo bez filmu nie mogłabym wytrzymać", 17 listopada 2009)

"...na pewno wychodził poza swoją epokę. Miał w sobie coś tak uniwersalnego, co mogłabym określić: prawdą bycia. Nie grał, nie udawał. Po prostu był obecny. Wszystko wychodziło z jego środka, nie było techniczne. I kiedy myślę o nim, to właśnie te rzeczy są dla mnie czymś z goła oczywistym. Jest to dla mnie coś, czego musimy w tej chwili bardzo szukać. Jego gra pozbawiona była teatralności, nie była na wynos, ale też nigdy nie można mu zarzucić nijakości, bezbarwności, małego realizmu, a to moim zdaniem trudni i idealne połączenie, nad którym ciągle trzeba pracować. Z którym, wydaje mi się, teraz często aktorzy mają problem." (o Zbigniewie Cybulskim, źródło: jw)

"To był mój pomysł na Paryż. Miałam już 23 lata, byłam po studiach, a tu umalują cię, ubiorą i masz chodzić tam i z powrotem. Miałam więc triki, dawałam sobie zadania aktorskie, np. jesteś królową i nie możesz dać po sobie poznać, że zamordowałaś króla." (wywiad Piotra Pacewicza, GW/Wysokie Obcasy 46/2009)

Zapytana przez dziennikarza "Wysokich Obcasów", czy uważa się za piękność, czy za brzydulę, odpowiada: "Mogę być i jednym i drugim - to dla aktora wartość". Rzeczywiście, na ekranie i zdjęciach Agata Buzek zmienia się niczym kameleon - czasem widzimy smukłą boginię o szlachetnych rysach, czasem - wychudzoną szarą myszkę z długim nosem. Jej oryginalną urodę doceniono we Francji i w Niemczech, gdzie brała udział w pokazach mody najbardziej liczących się w branży projektantów. Agata przede wszystkim jest jednak aktorką; zagrała już w filmach Andrzeja Wajdy, Krzysztofa Zanussiego i Petera Greenawaya. (WO, 46/2009)

Agata Buzek stroni od mediów i rzadko pojawia się na czerwonym dywanie. Od imprez znacznie bardziej interesuje ją działalność na rzecz zwierząt. Gwiazda od lat czynnie wspiera fundację VIVA!