Richard Wilbur: * Zmiłowanie *

Następnego dnia niebo skryły chmury,

ociągając się wrócił w końcu tutaj,

gdzie pozwolił jej na twarz martwą upaść,

sprowadzony cienkim "ćwir" pośród ulic.

Głodny kanarek cały dzień go wzywał,

w krzykach sprzedawców gazet, w piskach opon,

w gwizdach strażackich syren - gdzieś dom płonął,

do zmroku się głos czarny w głowie skrywał.

I zawrócił by wejść po schodach owych,

a przekroczywszy ciało, zwolnił ptaka,

który frunął przez okno jak myśl jakaś

opuszczająca klatkę chorej głowy.

(tł. Ela Binswanger)

*

Richard Wilbur: * Pity *

The following day was overcast, each street

A slow canal to float him to the place

Where he'd let fall the dear and staring face,

A funnel toward the thin reproachful tweet.

All day the starved canary called him back

In newsboy's whistle, crying of a tire,

Squeak of a squeegee, sirens finding fire.

Until the nightfall packed his head in black,

And he went back and climbed the stairs again,

Stepping across the body, freed the bird,

Which left its cage and out the window whirred

As a bad thought out of a cracked brain.

Richard Purdy Wilbur (1 marca 1921 w Nowym Jorku - 14 października 2017 w Belmont) - najbardziej klasycystyczny i formalistyczny z wybitnych współczesnych poetów amerykańskich, dwukrotny laureat Nagrody Pulitzera w dziedzinie poezji. W 1987 wyróżniony tytułem "Poety-Laureata". Dwukrotny laureat prestiżowej nagrody Bollinger Prize za wiersze własne i przekład "Świętoszka" Moliera. W 1994 odznaczony Narodowym Medalem Sztuki.

Uczył się w Amherst College. W czasie II wojny światowej służył w armii. Potem studiował na Harvard University.

Był twórcą liryki medytacyjnej odznaczającej się bogactwem i kunsztem formy. Nawiązywał w niej do twórczości angielskich poetów metafizycznych. Był autorem zbiorów "The Beautiful Changes" (debiut w 1947), "Things of This World" (1956), "Advice to a Prophet" (1961), "New and Collected Poems" (1988). Po raz pierwszy Nagrodę Pulitzera dostał w 1957 za "Things of This World", po raz drugi zaś w 1989 za "New and Collected Poems".

Był również uznanym tłumaczem. Przełożył między innymi siedem sztuk Moliera, począwszy od "Mizantropa" (1955). Tłumaczył również utwory Jeana Racine?a, Paula Valéry, François Villona, Charlesa Baudelaire?a, Anny Achmatowej i Josifa Brodskiego. W swoich tłumaczeniach zachowywał rymy.

Był laureatem bardzo wielu nagród, w tym Wallace Stevens Award, Aiken Taylor Award for Modern American Poetry, Frost Medal, Gold Medal for Poetry, Bollingen Prize (dwukrotnie), T.S. Eliot Award, Ruth Lilly Poetry Prize, Ford Foundation Award,Guggenheim Fellowship (dwukrotnie), Edna St. Vincent Millay Memorial Award, Harriet Monroe Poetry Award, Prix de Rome Fellowship i Shelley Memorial Award[5]. Był kawalerem Ordre des Palmes Académiques. Od 1961 do 1995 był kanclerzemAcademy of American Poets.

Polskie tłumaczenie jego wierszy zostało wydane w tomie "Jasnowidz i inne wiersze" w 1981. W antologii poezji amerykańskiej "Od Walta Whitmana do Boba Dylana" w tłumaczeniach Stanisława Barańczaka znajdują się trzy wiersze: "Miłość przyzywa nas do rzeczy tego świata" (tytuł to cytat ze św. Augustyna), "Ale, obywatelu wróblu" i "Śmierć ropuchy".

Artykuł, jaki ukazał się dzień po śmierci poety 14 października 2017 w New York Timesie.

Rand Richard Cooper: Remembering Richard Wilbur z 19 października 2017.

Richard Wilbur: ?I have an inclination to be positive,? he acknowledged in an interview, ?but I hope that in most of my work I?m not a cheerleader for the universe but a describer of how it feels to be in it.? (?Mam skłonność do pozytywnego nastawienia?, przyznał w wywiadzie, ?ale mam nadzieję, że w większości moich prac nie jestem cheerleaderką wszechświata, opisuję tylko, jak to jest być w nim?).

czytaj też:

KOMENTARZE