Adam Gwara: ACH, TEN CZERWIEC!

Jak ta wiosna się pastwi nade mną!

Jak zniewala słodyczą po burzy!

Kto mnie zna, ten obstawiać mógł w ciemno,

że, jak zwykle, się w czerwcu zadurzę.

Jak ten miesiąc nade mną się znęca!

Ile nasłał wieczorem słowików!

Niby wiem, że ich nikt nie nakręca,

a i tak spać nie mogę z tych krzyków.

Ach, jak napadł mnie dzisiaj jaśmin!

Jak znienacka zapachem zdzielił!

Jeszcze teraz mam w oczach gwiazdy

jakbym zleciał na łeb z karuzeli.

Przyznam, miałem troszeczkę wypite.

Pół piwonii. Nie więcej, niż jedna.

Ale jak się nie upić zachwytem.

Jak inaczej się z majem pożegnać?

*

Ela Binswanger: Ach, czerwiec zaczyna wakacje!

Gdy masz w czerwcu łąkę pod stopami,

to już wpadłeś jak psiak do kałuży,

brodzisz w sianie wszystkimi zmysłami,

a im dłużej, tym bardziej ci służy.

Taka łąka jak koks uzależnia,

koniczyna gorsza jest od trawki,

niczym dla maratończyka bieżnia,

prędzej padniesz, nim obetniesz dawki. 

Serce wali jak młot boga kuźni,

w głowie huczy od adrenaliny,

jakaś siła wyrywa się, bluźni,

ach, boginie, mojeście dziewczyny!

W czerwcu kochać znaczy w sierpniu zrywać,

potem szkoła i koniec wakacji,

lecz na razie dusza się wyrywa

do odurzających perturbacji*.

*

*perturbacje - zakłócenia zgodnego z prawami Keplera ruchu ciał niebieskich spowodowane głównie obecnością innych ciał