Herb Niemiec przedstawia czarnego orła z czerwonym dziobem i szponami tegoż koloru, na złotej tarczy. Skrzydła orła uniesione są do wysokości głowy, jednocześnie mając skierowane w dół lotki.

Historia

Orzeł jako godło historią sięga starożytności, kiedy to był symbolem cesarzy rzymskich. Również pierwszy frankijski cesarz rzymski, Karol Wielki, gromadzący w swym rozległym imperium narody germańskie, na szczycie pałacu umieścił rzeźbę orła.

Po rozpadzie cesarstwa frankijskiego czarny, dwugłowy orzeł na złotej tarczy herbowej pozostał znakiem niemieckich cesarzy Świętego Cesarstwa Rzymskiego. W pierwszym okresie był to złoty orzeł na czarnej tarczy, cesarz Fryderyk II odwrócił barwy herbowe, od tego momentu orzeł był czarny, a pole było koloru złotego. Jeden z jego następców, Zygmunt Luksemburski, zastąpił orła jego dwugłowym odpowiednikiem, co dodatkowo miało podkreślać wyjątkowość władzy cesarskiej.

Po rozwiązaniu Świętego Cesarstwa Rzymskiego symbol dwugłowego, czarnego orła na złotym tle przejęli Habsburgowie, jako herb Austrii, z tą różnicą, że dziób i szpony orła były złote.

W 1848 ten sam orzeł stał się symbolem niemieckiego dążenia do zjednoczenia, będąc herbem Związku Niemieckiego. Jednak kiedy nastąpiło ono w 1871 roku, za godło przyjęto czarnego, jednogłowego orła w polu białym, pruskiej dynastii Hohenzollernów.

Orzeł ten został obrany za herb w 1701 przez elektora brandenburskiego, Fryderyka III podczas koronacji w Królewcu na Króla w Prusiech. Według przypuszczeń może on pochodzić od śląskiego godła obecnego w należącym do Hohenzollernów śląskim księstwie krośnieńskim. Bardziej prawdopodobne wydaje się jednak nawiązanie do herbu Księstwa Pruskiego, nadanego przez jego suwerena, króla polskiego, podczas hołdu pruskiego 1525 roku. W czasie koronacji Fryderyk ustanowił także Order Czarnego Orła. u Od 1919 czarny, jednogłowy orzeł był herbem Republiki Weimarskiej, orzeł od tego momentu miał opuszczone lotki, co miało być wyrazem nieimperialistycznych zamierzeń nowego państwa. Po dojściu do władzy hitlerowców "pacyfistyczny" symbol republiki, zastąpiony został przez symbol NSDAP - czarnego orła z szeroko rozpostartymi skrzydłami, trzymającego w szponach wieniec z liści laurowych, w którego środku znajduje się swastyka.

Współczesność

Tradycyjnego orła jako znak niemieckiej tradycji i historii w 1950 roku przywróciła RFN. Nawiązano do herbu Republiki Weimarskiej wprowadzając jedynie drobne zmiany. Zmodyfikowane wersje obecnego herbu widnieją także na flagach rządowych, sztandarze prezydenckim oraz w emblematach instytucji federalnych. Istnieje również jeszcze jedna wersja Orła Federalnego obecna w głównej sali posiedzeń Bundestagu w budynku Reichstagu, a także na monetach o nominałach 1 i 2 Euro; potocznie nazywana Fette Henne, po polsku - tłusta kura.

Godło III Rzeszy (niem. Reichsadler, pol. Orzeł Rzeszy) - jeden z symboli państwowych nazistowskich Niemiec w latach 1935-1945.

Historia

Godło państwowe III Rzeszy zostało wprowadzone "Rozporządzeniem w sprawie godła Rzeszy" w roku 1935 podpisanym przez Adolfa Hitlera, Wilhelma Fricka i Rudolfa Heßa, które formalnie zastępowało herb Republiki Weimarskiej. Wzorowane było na orłach legionów rzymskich.

Symbolika

Godło przedstawiało czarnego orła (gapę) trzymającego w szponach wieniec z liści dębu, wewnątrz którego znajdowała się swastyka. Nieprzeciętnie szeroko rozłożone skrzydła oznaczały duży wpływ na sąsiadów. Gapa dzierżąca w szponach wieniec swastyki pojawiała się na dokumentach państwowych, murach urzędów oraz innych organizacjach państwowych.

czytaj też:

KOMENTARZE