Konstandinos Petru Kawafis, gr. Κωνσταντίνος Πέτρου Καβάφης (29 kwietnia 1863 w Aleksandrii - tamże 29 kwietnia 1933) - nowożytny poeta grecki; twórca kunsztownej poezji w nurcie tzw. parnasizmu i symbolizmu, pozostający pod silnym wpływem literatury starożytnej; przedstawiciel greckiego modernizmu.

Dnia, 29 kwietnia 1863 roku urodził się wielki aleksandryjski poeta Konstantinos Cavafis. Aleksandryjczyk, ponieważ urodził się i mieszkał w Aleksandrii w Egipcie. Był dziewiątym dzieckiem Petrosa - Ioannisa Cavafy’ego, handlarza bawełną i Chariklii Fotiadis, która należała do starej rodziny kupieckiej Phanariot i komisarzy gminnych Konstantynopola. Obydwa te czynniki, status handlowy ojca i szlacheckie pochodzenie matki, w znaczący sposób przyczyniły się do ukształtowania charakteru poety, który swoimi wierszami "zaznaczył w sposób trwały" literaturę grecką i światową.

Uważany za jednego z najwybitniejszych poetów greckich XX wieku. Twórczością, w której dominuje tematyka hellenistyczna i osobista, zapoczątkował nowy typ liryki, pisząc językiem epigramatycznym, zbliżonym do prozy, rezygnując z rymu, rytmu, metafory, ornamentów stylistycznych.

Debiutował zbiorem wierszy "Poiemata" w 1904. Miał niezwykle krytyczny stosunek do swej twórczości, częstokroć przerabiając i tworząc nowe wersje wcześniejszych utworów. Ostatecznie pozostawił tylko ok. 200 wierszy. Za życia nie opublikował ani jednej książki, pozostając niemal nieznany jako twórca literacki.

W Polsce wydano "Wybór wierszy" (1967), "Poezje wybrane" (1979), wreszcie "Wiersze zebrane" (1992, 1995) - rezultat wieloletniej pracy tłumacza Zygmunta Kubiaka. W 2011 ukazał się wybór wierszy Kawafisa w przekładzie Antoniego Libery, w 2013 wybór w przekładzie Ireneusza Kani, a w 2014 tzw. Kanon (154 wiersze przeznaczone do druku przez samego Kawafisa) w przekładzie Jacka Hajduka.

Konstandinos Kawafis był homoseksualistą, co znalazło odbicie w jego twórczości zawierającej wiersze o motywach homoerotycznych.