LOGOWANIE

NEWSLETTER

WYSZUKIWARKA

POEZJA 09.05.2024 14:40
fasola ozdobna pnąca, zdj. swiatkwiatow.pl

Paul Celan: Twój byt po tamtej stronie


TWÓJ

BYT PO TAMTEJ STRONIE, tej nocy.

Sprowadzałem cię słowami i oto jesteś,

wszystko jest prawdą i czekaniem

na prawdę.


Pnącza fasoli wiją się w górę przed

naszym oknem: pomyśl,

kto obok nas wyrasta i

i obserwuje je.


Bóg, jak czytaliśmy, jest

jednym i drugim, jest rozszczepiony:

w śmierci

wszystkiego, co skoszone,

zrasta się.


Tam

prowadzi nas wzrok,

z tą

połową

jesteśmy w kontakcie.


(tł. Ela Binswanger)


*


Paul Celan: Twoje bycie po drugiej stronie


TWOJE

BYCIE PO DRUGIEJ STRONIE, dzisiejszej nocy.

Wydobyłem cię słowami, jesteś tutaj,

wszystko jest prawdziwe, także czekanie

na prawdę.


Po naszym oknie pnie się

fasola: pomyśl,

kto obok nas rośnie i jej

się przygląda.


Bóg, jak czytaliśmy, jest

na dwie części rozdarty:

w śmierci

wszystkiego, co ścięte,

zrasta się.


Tam

wiedzie nas spojrzenie,

z tą

połową

mamy do czynienia.


(tł. Ryszard Krynicki)


*


Paul Celan: Twoje dalekie istnienie


TWOJE

DALEKIE ISTNIENIE dziś w nocy.

Słowami odniosłem cię, jesteś tu,

wszystko jest prawdziwe i czekaniem

na prawdę.


Grzechocze fasola przed

naszym oknem: pomyśl,

kto obok nas wzrasta i

i jej się przygląda.


Bóg, jak czytaliśmy, jest

częścią i kimś drugim, jest rozproszonym:

w śmierci

wszystkich skoszonych

rosnie sam sobie.


Tam

prowadzi nas wzrok,

z tą

połową

mamy do czynienia.


(tł. Andrzej Lam)


*


Paul Celan: Dein Hinübersein


DEIN

HINÜBERSEIN heute Nacht.

Mit Worten holt ich dich wieder, da bist du, 

alles ist wahr und ein Warten

auf Wahres.


Es klettert die Bohne vor

unserm Fenster: denk

wer neben uns aufwächst 

und ihr zusieht.


Gott, das lasen wir, ist

ein Teil und ein zweiter, zertreuter: 

im Tod

all der Gemähten

wächst er sich zu.


Dorthin

führt uns der Blick, 

mit dieser

Hälfte

haben wir Umgang.


Paryż, 20.6.1960, z: "Die Niemandsrose", S. Fischer Verlag, Frankfurt am Main, 1963


Wiersz nosił najpierw tytuł "Schechina(hebr., "zamieszkanie", "przebywanie"), w judaizmie atrybut Boga, tożsamy z boską, niecielesną obecnością; w tym sensie pojęcie "szechina" odnosiło się do obecności Boga wśród ludu. Gershom Scholem w pracy "Zur Kabbala und Ihrer Symbolik", która była lekturą Celana w tym czasie, pisał: Ta idea ambiwalencji Szechiny, jej zmieniających się "faz", jest już połączona z inną koncepcją jej wygnania (Galuth). Idea wygnania Szechiny jest talmudyczna: "Na każdym wygnaniu, do którego trafiał lud Izraela, Szechina była z nimi". Ale to nie oznaczało nic więcej, jak tylko to, że Boża obecność była wszędzie, nawet w Izraelu na wygnaniu. W Kabale ta idea mówi: Coś z samego Boga zostaje wygnane przez samego Boga. (tł. ebs)



Przypisy:
[1]:

Paul Celan: Your having crossed

(tr. Pierre Joris)

Your
having crossed over tonight.
With words I brought you back, here you are,
all is true and a waiting
for the true.

The bean climbs in front
of our window: think
of who grows up near us and
watches it.

God, we read it, is
a part and a second one, scattered:
in the death
of all the mowed ones
he grows toward himself.

That?s where
our gaze leads us,
with this
half
we stay in touch.


[2]:

Paul Celan: Twoje oddalenie

(tł. Ryszard Mierzejewski)


TWOJE

ODDALENIE dziś w nocy.

Słowami przybliżę cię ponownie, jesteś, tu

wszystko jest prawda i czekanie

jest prawdziwe.


Fasola wspina się

za naszym oknem: pomyśl

kto obok nas rośnie i

to widzi.


Bóg, o którym czytamy, jest

częścią i kimś drugim, rozproszonym:

w śmierci

wszystkich skoszonych

sam rośnie.


Tam

prowadzi nas wzrok

z tą

połową

mamy do czynienia.



zapisz jako pdf
zapisz jako doc (MS Word)
drukuj

KOMENTARZE

Listopad
Pn
Wt
Śr
Cz
Pt
So
N
28
29
30
31
01
02
03
04
05
06
07
08
09
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
01