Marek Sztarbowski: * czarną credą *

LOGOWANIE

bohater w czasach pokoju
pali trawkę bzyka co się nawinie
spłoszony szmerem skacze przez okno
z XXI-ego
i nigdy nie wyda nie przyzna się
do dziecka szefa

język zastąpił mu ciężki karabin maszynowy
penis szablę nie od parady
a czas pieniądz

bohater w czasach pokoju
umiera długo i niecierpliwie
dla tego samego co zawsze

św. Spokoju

*

grafika: Hans Holbein Młodszy [1] Hans Holbein (młodszy) (ur. w 1497 lub 1498 w Augsburgu, pochowany 29 listopada 1543 w Londynie) - niemiecki malarz, rysownik i grafik okresu renesansu mieszkający głównie w Bazylei.

Wraz ze swym bratem Ambrosiusem terminował u swego ojca Hansa. W 1515 wstąpił do pracowni mistrza Hansa Herbstera (1468-1550) w Bazylei. W l. 1517-19 działał w Lucernie. Po powrocie do Bazylei w 1519 otrzymał tytuł mistrza i został przyjęty w poczet członków gildii malarzy bazylejskich. W tym samym roku poślubił zamożną wdowę Elisbethę Binzenstock, z którą miał czworo dzieci. W 1520 został tytularnym obywatelem miasta Bazylei. W l. 1518-19 odbył podróż do Mediolanu, w 1524 do Lyonu. W 1526 wyjechał do Anglii odwiedzając po drodze Antwerpię. W l. 1528-32 ponownie przebywał w Bazylei. W 1532 powrócił do Londynu, gdzie otrzymał tytuł nadwornego malarza Henryka VIII. Zmarł w czasie epidemii dżumy. Nie jest znana data jego śmierci. Pochowany został na cmentarzu St. Andrews w Londynie.

Przyjaźnił się z takimi humanistami, jak Erazm z Rotterdamu, Tomasz More, Bonifacius Amerbach (1495-1562).

Wykonywał liczne portrety, obrazy ołtarzowe, malowidła ścienne, rysunki do drzeworytów, cykle graficzne, projekty witraży i wyrobów złotniczych.

Był także portrecistą. Jego portrety cechuje psychologiczna głębia, precyzja szczegółów, umiejętne połączenie fizycznego podobieństwa z duchowymi cechami portretowanej osoby. Umiejętnie dozował i harmonizował środki malarskie: światło, kolor, kompozycję i rysunek. Wywarł wielki wpływ na rozwój angielskiego malarstwa portretowego.

W 1533 stworzył jedno ze swych arcydzieł: podwójny portret en pied* "Ambasadorowie z symbolem vanitas** w postaci anamorfozy ludzkiej czaszki". W l. 1521-22 wykonał freski w sali głównej ratusza w Bazylei - do dziś zachowały się tylko fragmenty, można je zobaczyć w muzeum (Kunsthaus) w Bazylei. W l. 1525-26 malował skrzydła obudowy organów w katedrze bazylejskiej. Ilustrował Pochwałę głupoty Erazma z Rotterdamu oraz Biblię Lutra (1538). Był autorem cyklów drzeworytów: Taniec śmierci (1525) i Alfabet śmierci (1523-24). (wg Wiki)

*przedstawienie całopostaciowe w pozycji stojącej (na obrazie poniżej: uwaga na czaszkę u stóp!)
**marność (Galeria Albertina, Wiedeń)

Szwajcarscy najemnicy (Reisläufer i Landsknechte) w wyjątkowo nawet jak na tamte czasy okrutnej bitwie tzw. "złej wojnie" ("Schlechter Krieg"). Długie piki w walce wręcz okazały się bezużyteczne, a wręcz zawadzające, rozpoczęła się masakra halbardami, mieczami i sztyletami pośród pik.

źródło: Miller, Douglas, The Swiss at War (Osprey Publishing, 1979) (reprint grafiki z XVI wieku)

Przypisy:
[1]: Hans Holbein (młodszy) (ur. w 1497 lub 1498 w Augsburgu, pochowany 29 listopada 1543 w Londynie) - niemiecki malarz, rysownik i grafik okresu renesansu mieszkający głównie w Bazylei.

Wraz ze swym bratem Ambrosiusem terminował u swego ojca Hansa. W 1515 wstąpił do pracowni mistrza Hansa Herbstera (1468-1550) w Bazylei. W l. 1517-19 działał w Lucernie. Po powrocie do Bazylei w 1519 otrzymał tytuł mistrza i został przyjęty w poczet członków gildii malarzy bazylejskich. W tym samym roku poślubił zamożną wdowę Elisbethę Binzenstock, z którą miał czworo dzieci. W 1520 został tytularnym obywatelem miasta Bazylei. W l. 1518-19 odbył podróż do Mediolanu, w 1524 do Lyonu. W 1526 wyjechał do Anglii odwiedzając po drodze Antwerpię. W l. 1528-32 ponownie przebywał w Bazylei. W 1532 powrócił do Londynu, gdzie otrzymał tytuł nadwornego malarza Henryka VIII. Zmarł w czasie epidemii dżumy. Nie jest znana data jego śmierci. Pochowany został na cmentarzu St. Andrews w Londynie.

Przyjaźnił się z takimi humanistami, jak Erazm z Rotterdamu, Tomasz More, Bonifacius Amerbach (1495-1562).

Wykonywał liczne portrety, obrazy ołtarzowe, malowidła ścienne, rysunki do drzeworytów, cykle graficzne, projekty witraży i wyrobów złotniczych.

Był także portrecistą. Jego portrety cechuje psychologiczna głębia, precyzja szczegółów, umiejętne połączenie fizycznego podobieństwa z duchowymi cechami portretowanej osoby. Umiejętnie dozował i harmonizował środki malarskie: światło, kolor, kompozycję i rysunek. Wywarł wielki wpływ na rozwój angielskiego malarstwa portretowego.

W 1533 stworzył jedno ze swych arcydzieł: podwójny portret en pied* "Ambasadorowie z symbolem vanitas** w postaci anamorfozy ludzkiej czaszki". W l. 1521-22 wykonał freski w sali głównej ratusza w Bazylei - do dziś zachowały się tylko fragmenty, można je zobaczyć w muzeum (Kunsthaus) w Bazylei. W l. 1525-26 malował skrzydła obudowy organów w katedrze bazylejskiej. Ilustrował Pochwałę głupoty Erazma z Rotterdamu oraz Biblię Lutra (1538). Był autorem cyklów drzeworytów: Taniec śmierci (1525) i Alfabet śmierci (1523-24). (wg Wiki)

*przedstawienie całopostaciowe w pozycji stojącej (na obrazie poniżej: uwaga na czaszkę u stóp!)
**marność