krzyż i orzeł ale orzeł różny raz w koronie innym razem nie może być jak król próżny i znowu krzyż ale w czasach trudnych z połamanymi ramionami jak starożytne słońce lub młot i sierp albo orzeł złowróżbny jak wrona czarny znienawidzony choć cóż temu winny ptak wrona jak to wrona jest jak heban no to portret patrona patron jeden lub na jego miejsce drugi jak w mojej szkole Bolesław Bierut lub Cyprian Kamil Norwid nigdy i ten i ten tylko albo albo i znowu krzyż ale jeśli krzyż to zaraz awantury bo jedni są na tak a drudzy na wspak więc obok krzyża orzeł ukoronowany i koniecznie biały nie lubimy wrony ani jej kra kra kra a taki gągoł jest za mało znany i jako kaczka może być symbolem najwyżej kąpieliska choć to taka ładna kaczuszka a tu już za progiem historii czai się półksiężyc więc gdyby tak bez godła gągoła i patrona bez symbolu władzy bez dwóch belek na krzyż prostych lub Boże broń złamanych i bez młota z sierpem na X niechby tylko poeta dawno zmarły jakiś Homer lub Vergil Dante albo Szekspir nie Goethe nie bo Goethe to Szwab a gdyby tak po prostu zegar odliczający równomiernie czas minuta po minucie od przerwy do przerwy beznamiętny mechanizm na lekcjach dla ludzkich uczniów to znów takie nieludzkie tik tak tik tak tik tak nie tak nie tak
*
Kraków, 20 grudnia 2014, Wisława Szymborska ubolewała, że nikt nie uwiecznia gągoła w poezji, choć to taka urokliwa kaczuszka, więc już nie nikt ;)
po obejrzeniu transmisji na żywo na TVPKultura, 16 grudnia 2014 sztuki "Nasza Klasa. Historia w XIV lekcjach" z Teatru na Woli im. Tadeusza Łomnickiego w Warszawie; autor: Tadeusz Słobodzianek, reżyseria: Ondrej Spišák
w zwiastunie jest nieco inna obsada:
fot. Marta Ankiersztejn, Teatralia Warszawa, 12 października 2010, dziękuję!