V for Vendetta - Remember Remember the 5th of November

LOGOWANIE

Voilà! In view, a humble vaudevillian veteran, cast vicariously as both
victim and villain by the vicissitudes of fate. This visage, no mere
veneer of vanity, is a vestige of the vox populi, now vacant, vanished.
However, this valorous visitation of a bygone vexation stands vivified,
and has vowed to vanquish these venal and virulent vermin
vanguarding vice and vouchsafing the violently vicious and voracious
violation of volition. The only verdict is vengeance; a vendetta held as
a votive, not in vain, for the value and veracity of such shall one day
vindicate the vigilant and the virtuous. Verily, this vichyssoise of
verbiage veers most verbose, so let me simply add that it's my very
good honour to meet you and you may call me "V". 

*

Voilà! z wyglądu weteran wodewilu, którego kaprys losu obsadza
i w roli ofiary, i oprawcy. Ta fizis, której przez próżność nie skrywam,
to strzępek vox populi, który sczezł i zamilkł. Lecz wskrzesiwszy echo dawnych krzywd,
cień przeszłości ożywa i ślubuje zmiażdżyć w proch przeżarte złem rozplugawione robactwo,
co pleni się i wije, gwałcąc i bezczeszcząc wolną wolę.
Jedynym wyrokiem może być zemsta. Vendetta.
Święte ślubowanie, co nie padnie w próżnię, lecz rychło wskrzesi zdławione prawość i cnotę.
Ten wykwit werbalnej weny, wyrodził się w wielomówność.
Dodam zatem jedynie, iż czuję się zaszczycony i możesz mi mówić "V".

*

Tytułowy bohater filmu to anonimowy człowiek, który rzekomo zmarł dawno temu w pożarze tajnego laboratorium, gdzie wraz z innymi był poddawany okrutnym badaniom. Dwadzieścia lat po tym wydarzeniu przebrany w czarny płaszcz oraz maskę Guya Fawkesa pragnie zemsty na ludziach, którzy stali za mordem tysięcy osób.

Po początkowych napisach następuje prolog, pokazujący aresztowanie i egzekucję Guya Fawkesa. Akcja filmu jest osadzona w futurystycznym Londynie, stolicy totalitarnej Wielkiej Brytanii, rządzonej przez partię o nazwie "Norsefire". Evey Hammond zostaje uratowana przed tajną policją – the Finger – w momencie próby gwałtu. Jej obrońca nosi maskę Guya Fawkesa i przedstawia się jako "V". Po uratowaniu Evey zabiera ją na dach, aby była świadkiem przeprowadzonego przezeń spektakularnego zniszczenia gmachu sądu Old Bailey. Reżim tłumaczy to społeczeństwu jako planowane wyburzenie, lecz po przejęciu przez V kontroli nad państwową stacją telewizyjną okazuje się to kłamstwem. Zamaskowany mężczyzna emituje orędzie wzywające obywateli Brytanii, aby powstali i zebrali się wraz z nim przed budynkiem Parlamentu 5 listopada za rok, sugerując, że go wysadzi.

Pracująca w British Television Network Evey pomaga V w ucieczce z gmachu telewizji, a on zabiera ją do swojej kryjówki, Galerii Cieni, i mówi, że powinna pozostać w ukryciu dla własnego bezpieczeństwa. Po odkryciu morderstw V na urzędnikach rządowych, Evey, przerażona i pełna obrzydzenia do jego postępowania, postanawia uciec. Próbując się wydostać z Galerii Cieni, pokrótce opowiada V o swej rodzinie i przeszłości oraz dopytuje się, czy w jakikolwiek sposób mogłaby mu pomóc. Wtedy V wymyśla plan dostania się do sypialni Anthony'ego Lillimana, skorumpowanego biskupa-pedofila, który pomógł Norsefire dojść do potęgi, jednak, aby tego dokonać, potrzebuje udziału Evey. Dziewczyna próbuje ostrzec biskupa przed niebezpieczeństwem, ale on jej nie wierzy. Po tym, jak pojawia się V i zabija Lillimana, Evey ucieka i ukrywa się w domu swego szefa z BTN, Gordona Deitricha. On okazuje się skrytym homoseksualistą i kolekcjonerem zakazanych dzieł sztuki oraz literatury. Gdy Gordon w ostatniej chwili zmienia treść swojego programu telewizyjnego, parodiując Wielkiego Kanclerza, tajna policja Finger robi nalot na jego dom, aresztując go. Evey zostaje pojmana, uwięziona i torturowana przez wiele dni (m.in. zgolono jej głowę), znajdując pocieszenie jedynie w zapiskach pozostawionych przez byłą więźniarkę o imieniu Valerie, prześladowaną, ponieważ była lesbijką. W więzieniu grożą Evey śmiercią, jeżeli nie ujawni miejsca pobytu lub tożsamości V; dziewczyna oświadcza, że woli raczej umrzeć i wtedy zostaje uwolniona. Odkrywa, że cały czas była w Galerii Cieni, a jej uwięzienie zostało wyreżyserowane przez V. Zmuszając Evey, by wycierpiała to, co on przeszedł w karcerze Larkhill, V liczył, że zrozumie ona, że "nieskazitelność", "ta ostatnia cząstka nas", jest ważniejsza niż nasze życie. Evey początkowo nienawidzi V za to, co jej zrobił, ale później dochodzi do wniosku, że te doświadczenia pozwoliły jej wyzbyć się strachu i powrócić do normalnego życia w Londynie. Opuszcza Galerię Cieni, obiecując wrócić przed 5 listopada.

Tymczasem Inspektor Eric Finch, szef policji Norsefire, zostaje przydzielony do sprawy V. Podczas obławy na przestępcę, dowiaduje się jak Norsefire doszła do władzy oraz o początkach V. Przed czternastoma laty, Brytania prawie upadła w następstwie wojny i terroryzmu. Ultra-konserwatywna partia Norsefire przeprowadziła reakcyjną czystkę polityczną, przywracając porządek; tak zwani "wrogowie publiczni" – każdy, kto nie był chrześcijaninem i heteroseksualistą – znikał nocą w niewyjaśnionych okolicznościach. Kraj, głęboko podzielony przez utratę wolności, zjednoczył się w obliczu ataku bioterrorystycznego, który zabił 80000 ludzi. Strach wywołany atakiem pozwolił Norsefire uciszyć opozycję oraz wygrać następne wybory miażdżącą większością głosów. Niebawem lekarstwo przeciw wirusowi, użytemu podczas ataku, zostało wynalezione. Dzięki cichemu przyzwoleniu społeczeństwa, Norsefire przekształciła Brytanię w państwo totalitarne, ze swoim przywódcą Adamem Sutlerem jako Wielkim Kanclerzem. Mimo to, Finch wkrótce odkrywa, że katastrofa była akcją przeprowadzoną przez Norsefire w celu przejęcia władzy. Wirus otrzymano w wyniku barbarzyńskich doświadczeń na "społecznych zboczeńcach" i przeciwnikach politycznych w karcerze Larkhill. V – więźnia Larkhill – także poddawano eksperymentom, ale nie zmarł jak inni; tortury nadały mu prawie nadludzkie zdolności fizyczne i intelektualne za cenę strasznego oszpecenia twarzy. V przeżył jako jedyny z 48 "obiektów badań". Ostatecznie udało mu się uciec z karceru przez wysadzenie w powietrze swojej celi, poprzysiągł wtedy zemstę reżimowi Norsefire.

Im bliżej 5 listopada, tym bardziej orędzie V zaczyna niszczyć potęgę rządu. Społeczeństwo coraz odważniej utożsamia się z bohaterem w masce, dorastając do pytań o ucisk, w jakim dotychczas żyli. W przeddzień 5 listopada Evey ponownie odwiedza V, który pokazuje jej pociąg wypełniony materiałami wybuchowymi. Ma on wysadzić budynek Parlamentu, przejeżdżając przez opuszczone londyńskie metro. V zleca jego uruchomienie Evey, wierząc, że ostateczną decyzję powinien podjąć ktoś ze społeczeństwa, które chce wyzwolić. Sam idzie na spotkanie z liderem Partii Peterem Creedy'im, który zgodził się wydać mu Kanclerza w zamian za jego poddanie się. V zręcznie pokierował Finchem, aby ten objął Creedy'ego specjalnym nadzorem policyjnym, a później przekonał lidera partii, że był to rozkaz Sutlera, który przygotowywał się do zrzucenia odpowiedzialności na Creedy'ego w razie ewentualnego upadku reżimu. Creedy strzela w głowę biadolącego Kanclerza w obecności V, ale on, zamiast poddać się, zabija Creedy'ego i jego ludzi. Śmiertelnie postrzelony wraca do Evey. Przed śmiercią dziękuje i wyznaje jej swoją miłość. Evey umieszcza jego ciało w pociągu z materiałami wybuchowymi, nawiązując do tradycyjnego pogrzebu Wikingów.

Evey ma właśnie uruchomić pociąg, gdy zostaje odkryta przez Inspektora Fincha. Dowiedziawszy się wiele o korupcji reżimu Norsefire, Finch pozwala jej działać. W tym samym czasie, setki tysięcy londyńczyków, w maskach Guya Fawkesa, maszeruje w kierunku Parlamentu, żeby zobaczyć eksplozję. Wśród tłumu są postaci, które pojawiły się w czasie filmu, (nawet te, które zabito). Ta ogromna manifestacja jest odpowiedzią społeczeństwa na śmierć dziewczynki, która nosiła maskę Guya Fawkesa po tym, jak Kanclerz Sutler uznał to za akt przestępczy. Zabójcą okazał się nadgorliwy oficer tajnej policji Finger, zawiadomiony przez sąsiadów, prawdopodobnie zabitych w odwecie. Ponieważ Creedy i Kanclerz nie żyją, wojsko nie interweniuje w obliczu rewolty. Budynek Parlamentu, jak Old Bailey, zostaje zniszczony przez serię wybuchów, podczas gdy z ulicznych megafonów słychać finał Uwertury 1812 Czajkowskiego. Na pobliskim dachu, Evey i Finch wspólnie oglądają całe zajście, mając nadzieję na lepszą przyszłość.