Mąż Zofii Jankowskiej, ojciec Anny Sztaudynger-Kaliszewicz, doktor socjologii oraz propagatorki jego twórczości oraz Jana Jacka Sztaudyngera, profesora zwyczajnego Katedry Ekonometrii na Wydziale Ekonomiczno-Socjologicznym Uniwersytetu Łódzkiego.

Publikował artykuły, recenzje, wiersze. Działał w kabarecie „Klub Szyderców”, kierowanym przez Artura Marię Swinarskiego.

Znany przede wszystkim z publikacji fraszek i uznawany za „odnowiciela tego gatunku”:

"Sztaudynger chciał wyprostować nieco wykoślawione pojęcie fraszki i przywrócić jej znaczenie poetyckie" (Natanson W., "Hierarchie i sylwety", Warszawa, 1985)

W ostatnich latach życia zmagał się z ciężką chorobą. Dwudziestokrotnie leżał w szpitalach m.in. w Krakowie, Łodzi i Warszawie. Zmarł w Klinice Hematologicznej J. Aleksandrowicza w Krakowie 12 września 1970 roku. Pochowano go na cmentarzu Salwatorskim trzy dni później.


Wydał m.in.:

Piórka, Warszawa 1954.
Krakowskie piórka, (Kraków 1956, 1958, 1959)
Nowe piórka, Warszawa 1956
Stare i nowe piórka. Wybór, Warszawa 1957 (wg Natansona tytuł brzmi: Nowe i stare piórka)
Piórka z gór, Kraków 1961.
Piórka znalezione. Posłowie: A. Sztaudynger-Kaliszewiczowa, Kraków 1975
Nie tylko „Piórka”. Fraszki, wiersze, bajki, wyboru dokonała A. Sztaudynger-Kaliszewicz, Łódź 1986
Piórka dla dzieci, Kraków 2004
Puch ostu: fraszki o życiu i miłości. Wybór Anna Sztaudynger-Kaliszewicz, Dorota Sztaudynger-Zaczek, Kraków 2004

*

Fraszki:

    •    Ach, już niejedna jak but głupiutka,

         Wystrychnęła mędrca na dudka.
 
    •    Amor, to jest naturalne,
         Lubi czyny amoralne.
 
    •    Gwarancja cnoty,
         To brak ochoty.
   
    •    Intencje czyste,
         Grzechy soczyste.
  
    •    Jabłek nie jadam.
         Zmądrzałem.
Adam.
         (Rajska depesza)

    •    Kiedy stworzył Bóg Adama,

         On zapytał się - A dama?
         (Pierwsze pytanie)
   
    •    Lepsze - wrogiem dobrego,

         Gorsze - przyjacielem złego.
 
    •    Najmilsza amplituda
         - 
Od uda do uda.
   
    •    Nie miałem,

         Bo nie śmiałem.
         (Dzieje miłości)

    •    On wyszedł z honorem
         - a ona z bachorem…
         (Dwa wyjścia)

    •    Rzekła lilia do motyla:
        - Nikt nie patrzy, niech pan zapyla!
  
    •    Skarżysz się na chmurę pyłu
         -
 To dlaczego idziesz z tyłu?
         (Maruderowi)
   
    •    Zakaz to najlepsza propaganda.
         (Zakaz)
   
    •    Zbawiać przemocą?

         Po co?

    •    Żaden magnes tak nie działa,

         Jak magnes pięknego ciała.
         (Najlepszy magnes)
   
    •    Adam ujrzawszy, że Ewa jest naga,

         Innego raju już się nie domaga.
         (Po zjedzeniu jabłka)

    •    Brak okazji, odwagi, ochoty -
         Powody niejednej cnoty.
         (Brak trzech „О”)

    •    Któż równa
         Do gówna?
 
    •    Była wierna jak skała,
         
Lecz czasami kruszała.
         (Skała)
   
    •    Cisza i ciemność

         Potęgują wzajemność.
         (Potęgowanie)
   
    •    Dawniej udawałem cnotę,

         Dzisiaj udaję ochotę.
         (Etapy udawania)
   
    •    Dziewczęcym udkiem

         Bronię się przed smutkiem.
         (Spoglądanie na wysmukłonogą)

    •    Jej drabina do kariery,

         Ma cztery litery.
         (O czterech szczeblach)
  
    •    Nie rób samemu,
         co można we dwoje.
         (Rady i zasady)
  
    •    Nim pomyślicie o miłosnej uczcie,

         Pierwej się uczcie.
         (Oda do młodości)
   
    •    On był stały -
      
   Tylko one się zmieniały.
         (Męska stałość)

    •    Ten pan i ta pani
         są na siebie skazani!
         (Małżeństwo)
 
    •    Zwiększa smak potraw i miłości

         Ten, kto czasem pości.
         (Błogosławiony post)
   
    •    Adam i Ewa
          
i drzewa.
          (Szczęście)
   
    •    Ani się nie spodziały,
         a już się spodziewały.
 
    •    Bóg tyle hożych dziewek stwarza,
         A potem wszyscy huzia na dziwkarza.
         (Huzia na Józia)

    •    A kiedy strzyżesz owieczki,
         Opowiadaj im bajeczki.
         (Rada dla dobrego pasterza)

    •    Dbam o was, krowy moje,
         Dlatego bo was doję…

    •    Ilu samców,
         Tylu kłamców.
         (Nie wierz chłopu)

    •    Na tym polega rola sumienia,
         Że grube grzechy na drobne zmienia.
         (Rola sumienia)

    •    Najłatwiej wtedy zdobyć uznanie,
         Gdy się już kicha na nie.
         (Pora na uznanie)
 
    •    Powiedzą ci sąsiedzi,
         Co masz wyznać na spowiedzi.
         (Wiedzą lepiej)

    •    Radosne „już” w „jeszcze”
         Zamienia się złowieszcze.
         ("Już” i "jeszcze”)
 
    •    Innej trzeba odwagi
         Do prawdy i do blagi.


źródła i więcej fraszek, zdj. ze strony culture.pl