POEZJA 05.05.2015 06:49

Roztrzepotał się deszczyk w zapachach konwalii,

w niepotrzebnej sukience różowiącej trawy;

zmrok na klucz wiolinowy w twojej smukłej talii

po cichutku zamyka ważkie świata sprawy.



Zapominaliśmy się... zaklęci Słowami,

rodziliśmy na nowo w gorących uściskach:

deszcz majowy pod nami, konwalie nad nami,

a ziemia zwilgotniała - Kosmiczna Kołyska.



Dla takiej jednej chwili kiedyś świat stworzono,

wszystko w nim powstawało dla tej błahej chwili -

błyskawice na niebie po to właśnie płoną!



Ręką Boga spisano, byśmy tutaj byli:

deszcz i zmrok, nagie ciała... te konwalie wonią -

jak atrament biel kartki czas Mu wypełniły.

*

i od Autora:

KOMENTARZE