Urodził się 6 maja 1895 w miasteczku Castellaneta na samym południu Włoch niedaleko Taranto jako Rodolfo Alfonso Raffaello Piero Filiberto Guglielmi di Valentina d'Antoguolla, był to rok wynalezienia kinematografu przez braci Lumière. Studiował rolnictwo w Genui, wkrótce jednak rozpoczął karierę w Paryżu jako utalentowany tancerz.

W 1913 wyjechał do USA, do Nowego Jorku, gdzie dostał pracę już jako tancerz. Przy okazji przypuszcza się, że piękny Valentino zarabiał na utrzymanie również jako żigolo. Po okresie w Nowym Jorku dołączył do wędrownego zespołu operetki, który uległ wkrótce rozwiązaniu, lecz Valentino dotarł do San Francisco. 

Tam spróbował sił w filmie i tam wpisał się w historię kina. Filmy tego okresu były nieme, wymagające przerysowanej i ekspresyjnej gry.


Po udziale w kilkunastu mało znaczących filmach odniósł sukces w 1921 rolą w "Czterech jeźdźcach Apokalipsy”.

Główna rola w filmie „Szejk” przyniosła mu ogromną popularność, zwłaszcza wśród kobiet, awansował na pierwszego amanta kina. Stał się pierwszym popularnym męskim idolem kultury masowej do tego stopnia, że kiedy po wizycie w Europie zapuścił brodę, krytyka fanów zmusiła go do jej zgolenia.