LOGOWANIE
NEWSLETTER
WYSZUKIWARKA
Roberto Rossellini (8 maja 1906 w Rzymie - 3 czerwca 1977 tamże)
KALENDARION
KULTURA
09.05.2015 08:04
Pewien reżyser-rzymianin
nie lubił filmów do bani,
o Hollywood
rzekł: "Żaden cud!"
I stworzył neorealizm.
(ebs)
Roberto Rossellini - włoski reżyser i scenarzysta filmowy oraz telewizyjny, okazjonalnie również aktor i krytyk filmowy. Jeden z czołowych twórców neorealizmu włoskiego.
Urodził się 8 maja 1906 w Rzymie. Interesował się filmem od wczesnej młodości. Przerwał nawet naukę w liceum, by poświęcić się różnym zajęciom technicznym w atelier.
Swój pierwszy film - krókometrażowy dokument "Fantazja podmorska" (1936) - zrealizował jednak dopiero w wieku 30 lat. Następnie był autorem scenariusza do filmu "Pilot Luciano Serra" (1938) Goffreda Alessandriniego. Doświadczenia dokumentalne wykorzystał przy tworzeniu swoich pierwszych filmów fabularnych, takich jak "Biały okręt" (1941) czy "Pilot powraca" (1942).
W styczniu 1944 Rossellini zaczął kręcić film dokumentalny o księdzu rozstrzelanym przez Niemców. W trakcie zdjęć dokument przeistoczył się w film fabularny "Rzym, miasto otwarte", który wszedł do historii kina jako jedno z pierwszych dzieł rodzącego się włoskiego neorealizmu.
Kolejnym filmem reżysera, również ściśle związanym z nowym nurtem, była "Paisa" (1946). Obydwa obrazy zdobyły niesłychany rozgłos ogólnoświatowy i do dziś należą do żelaznej klasyki światowego kina.
24 maja 1950 Rossellini ożenił się z aktorką Ingrid Bergman w atmosferze obyczajowego skandalu, gdyż Bergman porzuciła dla włoskiego reżysera swojego ówczesnego męża, zaś Rossellini swoją partnerkę Annę Magnani.
Z powodu skandalu Ingrid Bergman przez wiele lat nie mogła wrócić do USA, gdzie została jej córka z pierwszego małżeństwa. W tym czasie grała przede wszystkim w kolejnych filmach Rosselliniego: "Stromboli, ziemia Boga" (1951), "Europa 51" (1952) i "Podróż do Włoch" (1953).
Para po kilku latach rozstała się. Owocem tego związku jest troje dzieci, w tym znana aktorka i modelka Isabella Rossellini.
Lata 50. to okres płodny, ale jednocześnie i bardzo nierówny w twórczości reżysera. Rossellini stopniowo tracił wtedy renomę wśród krytyki i publiczności. Odzyskał ją chwilowo dopiero pod koniec dekady, czego potwierdzeniem był Złoty Lew na MFF w Wenecji za film "Generał delle Rovere" (1959). Jednak jego kolejne dokonania znów rozczarowywały.
Od połowy lat 60. Rossellini kręcił głównie filmy biograficzne i historyczne dla włoskiej telewizji. W 1969 Rossellini został kierownikiem słynnej rzymskiej szkoły filmowej Centro Sperimentale di Cinematografia.
Zmarł 3 czerwca 1977 w Rzymie. Śmierć zaskoczyła go w 1977 podczas przygotowań do filmu o Karolu Marksie.
nie lubił filmów do bani,
o Hollywood
rzekł: "Żaden cud!"
I stworzył neorealizm.
(ebs)
Roberto Rossellini - włoski reżyser i scenarzysta filmowy oraz telewizyjny, okazjonalnie również aktor i krytyk filmowy. Jeden z czołowych twórców neorealizmu włoskiego.
Urodził się 8 maja 1906 w Rzymie. Interesował się filmem od wczesnej młodości. Przerwał nawet naukę w liceum, by poświęcić się różnym zajęciom technicznym w atelier.
Swój pierwszy film - krókometrażowy dokument "Fantazja podmorska" (1936) - zrealizował jednak dopiero w wieku 30 lat. Następnie był autorem scenariusza do filmu "Pilot Luciano Serra" (1938) Goffreda Alessandriniego. Doświadczenia dokumentalne wykorzystał przy tworzeniu swoich pierwszych filmów fabularnych, takich jak "Biały okręt" (1941) czy "Pilot powraca" (1942).
W styczniu 1944 Rossellini zaczął kręcić film dokumentalny o księdzu rozstrzelanym przez Niemców. W trakcie zdjęć dokument przeistoczył się w film fabularny "Rzym, miasto otwarte", który wszedł do historii kina jako jedno z pierwszych dzieł rodzącego się włoskiego neorealizmu.
Kolejnym filmem reżysera, również ściśle związanym z nowym nurtem, była "Paisa" (1946). Obydwa obrazy zdobyły niesłychany rozgłos ogólnoświatowy i do dziś należą do żelaznej klasyki światowego kina.
24 maja 1950 Rossellini ożenił się z aktorką Ingrid Bergman w atmosferze obyczajowego skandalu, gdyż Bergman porzuciła dla włoskiego reżysera swojego ówczesnego męża, zaś Rossellini swoją partnerkę Annę Magnani.
Z powodu skandalu Ingrid Bergman przez wiele lat nie mogła wrócić do USA, gdzie została jej córka z pierwszego małżeństwa. W tym czasie grała przede wszystkim w kolejnych filmach Rosselliniego: "Stromboli, ziemia Boga" (1951), "Europa 51" (1952) i "Podróż do Włoch" (1953).
Para po kilku latach rozstała się. Owocem tego związku jest troje dzieci, w tym znana aktorka i modelka Isabella Rossellini.
Lata 50. to okres płodny, ale jednocześnie i bardzo nierówny w twórczości reżysera. Rossellini stopniowo tracił wtedy renomę wśród krytyki i publiczności. Odzyskał ją chwilowo dopiero pod koniec dekady, czego potwierdzeniem był Złoty Lew na MFF w Wenecji za film "Generał delle Rovere" (1959). Jednak jego kolejne dokonania znów rozczarowywały.
Od połowy lat 60. Rossellini kręcił głównie filmy biograficzne i historyczne dla włoskiej telewizji. W 1969 Rossellini został kierownikiem słynnej rzymskiej szkoły filmowej Centro Sperimentale di Cinematografia.
Zmarł 3 czerwca 1977 w Rzymie. Śmierć zaskoczyła go w 1977 podczas przygotowań do filmu o Karolu Marksie.
czytaj też:
Ingmar Bergman (14 lipca 1918 w Uppsali - 30 lipca 2007 na wyspie Fårö)Isabella Rossellini (*18 czerwca 1952 w Rzymie)
Federico Fellini (20 stycznia 1920 w Rimini - 31 października 1993 w Rzymie)
Michelangelo Antonioni: Sens w niemożności poznania
Ingmar Bergman: Sens w byciu człowiekiem
KOMENTARZE
Czerwiec
Pn
Wt
Śr
Cz
Pt
So
N
27
28
29
30
31
01
02
03
04
05
06
07
08
09
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30