Pewna poetka z Kórnika sławy jak ognia unika lecz przyszedł Nobel otworzył skobel świat cały w jej życie wnika.
Pewna poetka z Kórnika zwykłym kryteriom umyka pisze nieśpiesznie mądrze a śmiesznie gorycz ironią przetyka.
Pewna poetka z Kórnika ze zgiełkiem się, ech, boryka, korzyści z Nobla, to strona dobra, ta zła się ludziom wymyka.
Pewna poetka z Kórnika wśród chmurek sobie pomyka, tu skrobnie piórkiem, tam wytnie dziurkę, spojrzy na ziemię i zmyka...
Pewna poetka z Kórnika chciała znać wnętrze kamyka: "Wpuść mnie, to ja, chcę dojść do cna, wiedzieć co w sobie zamykasz".
(ebs w 2014, 2015, 2016, 2017 i 2018)
Wisława Szymborska - polska poetka, eseistka, krytyk literacki, tłumaczka, felietonistka, laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury (1996).
"Czytanie książek to najpiękniejsza zabawa, jaką sobie ludzkość wymyśliła."
Wisława Szymborska wł. Maria Wisława Anna Szymborska urodziła się 2 lipca
1923 na Prowencie, który obecnie należy do Kórnika, jej rodzicami byli Wincenty Szymborski, zarządca zakopiańskich dóbr hrabiego Władysława Zamoyskiego (w styczniu 1923 został przeniesiony do Kórnika w celu uporządkowania tamtejszych spraw finansowych) i Anna Maria z d. Rottermund (1890–1960). Od 1924 rodzina Szymborskich mieszkała w Toruniu, następnie od 1929 lub 1931 w Krakowie przy ul. Radziwiłłowskiej.
Wisława Szymborska uczęszczała tam początkowo do Szkoły Powszechnej im. Józefy Joteyko przy ul. Podwale 6, następnie od września 1935 do Gimnazjum Sióstr Urszulanek przy ul. Starowiślnej 3-5.
Po wybuchu II wojny światowej kontynuowała naukę na tajnych kompletach, a od roku 1943 zaczęła pracować jako urzędniczka na kolei, by uniknąć wywiezienia na roboty do Rzeszy. W tym też czasie po raz pierwszy wykonała ilustracje do książki (podręcznik języka angielskiego "First steps in English" Jana Stanisławskiego) i zaczęła pisywać opowiadania oraz z rzadka - wiersze.
Od roku 1945 brała udział w życiu literackim Krakowa; według wspomnień poetki - największe wrażenie wywarł na niej Czesław Miłosz. W tymże roku podjęła studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, by następnie przenieść się na socjologię. Studiów jednak nie ukończyła, ze względu na trudną sytuację materialną.
W kwietniu 1948 wyszła za mąż za poetę Adama Włodka. Nowożeńcy zamieszkali w krakowskiej "kolonii literatów" przy ul. Krupniczej. Niepowtarzalny klimat tego środowiska miał inspirujący wpływ na twórczość poetki. Z mężem rozwiodła się w roku 1954. Od roku 1969 była związana z pisarzem Kornelem Filipowiczem aż do jego śmierci w 1990 roku (nie łączył ich jednak nigdy związek małżeński ani wspólne mieszkanie).
Szymborska była nierozerwalnie związana z Krakowem i wielokrotnie podkreślała swoje przywiązanie do tego miasta. Tu zmarła 1 lutego 2012. Pochowana jest na cmentarzu Rakowickim.
Orędownikiem poezji Szymborskiej w Niemczech był Karl Dedecius, tłumacz literatury polskiej.
W twórczości Wisławy Szymborskiej ważne miejsce zajmują także limeryki, z tego względu zasiadała ona w Loży Limeryków, której prezesem był jej sekretarz Michał Rusinek. Wisława Szymborska uznawana jest również za twórczynię i/lub propagatorkę takich żartobliwych gatunków literackich, jak lepieje, moskaliki, odwódki i altruiki.