POEZJA 12.07.2015 07:19

Czy ktoś to zauważy, kiedy pójdziesz sobie

wreszcie, ile wschodów, zachodów albo snów,

ile mu stąd zabierasz w kosz zamkniętych powiek

choćby śniegu, pól letnich i bzu? Czegokolwiek,

na co raz choć spojrzałeś przechadzając się tu,

a co trwało dotychczas, jak zamknięte w sobie

na klucz. Gdyby potrafił żegnający człowiek

dostrzec kradzież, jak niewiele zostaje mu

z tego, czego nie wziąłeś w kosz zamkniętych powiek,

kiedy stąd odchodziłeś, a przed tobą mrowie

innych... - czy mu wystarczy zubożałych słów,

by pustkę w której utkwił uzmysłowić sobie?

Tego, co wziąłeś z sobą, przecież nie wypowie,

bo stopą nie zmierzy pulsu twoich dróg,

nigdy już tak szeroko nie otworzy powiek,

gdy mu w wschodach, zachodach zostaną po tobie

resztki śniegu, letnich pól, kwitnącego bzu...

- Czy ktoś to zauważy, kiedy pójdziesz sobie,

ile mu stąd zabierasz w kosz zamkniętych powiek?

*

...i muzyczna propozycja od Autora:

.be

inni poeci i pisarze z zamknietymi oczami w collection Marboeuf

czytaj też:

Marek Sztarbowski: * Dziwny jest tamten świat *
* Czarna polana *
Marek Sztarbowski: ***być albo nie być...
Marek Sztarbowski: * czarną credą *
Marek Sztarbowski: * Zielona wróżka *

KOMENTARZE