Agnieszka Kosińska (ur. 1967 w Dębicy) absolwentka filologii polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego, pisarka, edytorka, bibliografka. 

W latach 1996-2004 osobista sekretarka i współpracowniczka Czesława Miłosza. Od śmierci pisarza w 2004 roku do czerwca 2016 kustosz mieszkania i archiwum poety w Krakowie. Od 1996 do 2016 agent literacki i opiekun praw autorskich do utworów CM w Polsce i na świecie. Organizatorka cyklu edukacyjnych wykładów na temat pisarza w jego mieszkaniu w Krakowie odbywanych w latach 2005-2016. Współautorka wystawy Czesław Miłosz. 1911-2004.  Życie i dzieło. Kraków-Lipsk, 2005. Edytorka ostatniego tomu wierszy CM pt.: Wiersze ostatnie, Kraków: Znak 2006, przygotowanego częściowo z rękopisów. Przygotowała do druku i opatrzyła posłowiem niedrukowaną powieść CM Góry Parnasu. Science fiction. Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej 2012. Twórczyni metodologii międzynarodowej bibliografii Miłosza. Autorka, przy współpracy Jacka Błacha i Kamila Kasperka, pierwszego całościowego bibliograficznego opracowania twórczości noblisty pt. Czesław Miłosz. Bibliografia druków zwartych, Kraków-Warszawa 2009 (888 stron). Wydała także: Rozmowy o Miłoszu. Warszawa: Świat Książki 2010 oraz opracowała i poprzedziła wstępem wybór wierszy noblisty: Czesław Miłosz. Antologia. Warszawa: Hachette 2012. Jej prace badawcze i eseistyczne są tłumaczone na języki: angielski, białoruski, kataloński, litewski, rosyjski, serbski, słoweński.

Od wielu lat pracuje nad kalendarzem życia i dzieła Czesława Miłosza. Najgłośniejsza jej książka to Miłosz w Krakowie, Kraków: SIW Znak 2015 (zob. informację niżej o tej książce). 

Obecnie pracuje nad własnym zbiorem aforyzmów oraz innych krótkich form. Część z nich zamieściła w: Księga przyjaciół dla Barbary Toruńczyk, Warszawa: Zeszyty Literackie 2016.    

Przygotowuje także do druku autobiografię Joanny Miłosz - Piekarskiej, córki Andrzeja Miłosza, brata Czesława.

Matka Mikołaja Jodlińskiego, aktora. Mieszka w Krakowie. 

O Miłoszu w Krakowie

Miłosz w Krakowie to reportaż z życia Miłosza i jego otoczenia, w oparciu o dziennik jego sekretarki, Agnieszki Kosińskiej. Opis codzienności pisarza, rozmowy, tajemnice procesu twórczego, portrety innych pisarzy (m.in. Herberta, Różewicza, Herlinga-Grudzińskiego, Iwaszkiewicza, Gombrowicza, Oskara Miłosza) i kobiet w życiu pisarza (m.in. ważnej a nieznanej relacji z Jadwigą Tomaszewicz, żoną Sergiusza Piaseckiego), portrety synów, przyjaciół, wszystko to na tle Krakowa. Choć akcja toczy się u schyłku życia pisarza, książka opisuje, jak w soczewce, całość tego bogatego i długiego życia. Zawiera również niepublikowaną, niedokończoną ostatnią książkę noblisty poświęconą starości, dyktowaną sekretarce w 2004 roku.  

To także kronika miasta w którym Miłosz osiadł i w którym zmarł, Krakowa przełomu wieków: XX i XXI, jego tętna, kronika widziana z Miłoszowego matecznika. „Krakowskie mieszkanie Miłosza i miejsce pracy Kosińskiej przy ulicy Bogusławskiego jest eksterytorialną placówką, ambasadą końca epoki, do której przychodzą, dzwonią, piszą i mailują rzesze jej niedobitków, szukając potwierdzenia, że ta epoka trwa (...)ˮ. (Adam Komorowski, Na granicy świata i zaświatów, w Krakowie...„Krakówˮ, lipiec - sierpień 2015).

„Bywał Miłosz jowialnym raptusem Cześnikiem i surowym milczkiem Rejentem; mędrcem, którym targa święty gniew, i chytrym mędrkiem; bywał świętoszkiem i rozpustnikiem; niemiłosiernym skąpcem i niespodzianie, ku własnemu zdumieniu, szczodrobliwym mecenasem; wielkim miłośnikiem Abelardem i Tristanem u kresu rozpaczy; dzikim niedźwiedziem grizzly o brawurowej odwadze i pokojowym Kubusiem Puchatkiem o małym rozumku. Dawał się prowadzić jak indyjski słoń, często kobiecie, albo wręcz przeciwnie zapierał się jak osioł wszystkimi kopytkami. Łaknął kompanii i odpychał ludzi, bywał względem nich sprawiedliwy i nieˮ. ( ze Wstępu do książki).

„Rzecz w naszej literaturze bez precedensu, ten dziennik z Miłosza i siebie samejˮ. (Janusz Rudnicki, Pięć pozycji z Miłoszem, Gazeta Wyborcza 9 czerwca 2015). „Książka jest fantastyczna! Pokraczna, kuriozalna, ekstrawagancka, idąca w skos dobrotliwym oczekiwaniom miłoszofilówˮ. (Andrzej Horubała, Dziennik służebnej, „Do Rzeczyˮ 10-16 sierpnia 2015).  „Agnieszka Kosińska nie pominęła faktów kontrowersyjnych, budzących wątpliwości, dramatycznych zawirowań życia, czy słabości w obliczu wyborów i wyroków ostatecznych. Różnorodność gatunkowa dzieła Kosińskiej jest odbiciem bogactwa i różnorodności postaci, której poświęciła swoje dziełoˮ. (Zofia Ratajczak, Z Miłoszem, na Bogusławskiego, Zeszyty Literackie 2015 nr 3).  

„Niewielu pisarzy na świecie doczekało się takiego świadectwaˮ. (Jerzy Illg)

Miłosz w Krakowie otrzymał następujące wyróżnienia i nagrody:

Krakowska Książka Miesiąca Grudnia 2015

Książka Roku 2015 Magazynu Książki w dziedzinie Literaturoznawstwo.