Xi Chuan (właściwie Liu Jun) to poeta, eseista i tłumacz urodzony w 1963 roku w mieście Xuzhou w prowincji Jiangsu. Wykładał klasyczną literaturę chińską w Szkole Sztuk Wyzwolonych Centralnej Akademii Sztuk Pięknych w Pekinie.
Xi Chuan (chiński: 西川; ur. 1963), właściwie Liu Jun (chiński: 刘军) uważany jest za jednego z najbardziej wpływowych i znanych współczesnych poetów chińskich. Mówi się, że jego wiersze "niosą ze sobą poczucie pełni świata i jego tajemnic". Oprócz swoich poezji opublikował dwa tomy esejów, jeden tomik krytyki, sztukę teatralną i tłumaczenia dzieł m.in. Pound, Borges i Miłosz i inni.
Xi Chuan uczęszczał do szkoły języków obcych dla dyplomatów, co było niezwykłą szansą w czasach, gdy większość szkół była zamknięta. Na Uniwersytecie w Pekinie napisał pracę magisterską na temat tłumaczeń poezji chińskiej dokonanych przez Ezrę Pounda, uzyskując dyplom z języka angielskiego. Wtedy przyjął swój pseudonim artystyczny Xi Chuan (co oznacza "Zachodni Potok"). Po studiach pracował jako redaktor magazynu "Huangqiu" ("Globus") i założył "Qingxiang" ("Tendency"), niezależne czasopismo literackie wydawane od 1988 do jego zamknięcia w 1992, po zaledwie 3 numerach. W latach 1990-1995 był jednym z redaktorów nieoficjalnego magazynu "Modern Han Poetry". Zagrał także w podziemnej platformie filmowej Jia Zhangke z 2000.
Xi zyskał uznanie w okresie po "Mglistych Poetach" pod koniec lat 80., we wczesnym okresie liberalizacji gospodarczej Chin. W 1989 zmarło dwóch jego najbliższych przyjaciół, obaj poeci, którzy studiowali na Uniwersytecie w Pekinie: Hai Zi popełnił samobójstwo 26 marca w wieku dwudziestu pięciu lat, a Luo Yihe zmarł na krwotok mózgowy w wieku dwudziestu ośmiu lat 31 maja. (Później Xi opublikował dzieła Hai Zi pośmiertnie w 1997). Po tych ofiarach śmiertelnych i niepowodzeniu protestów na placu Tiananmen w tym samym roku, przez dwa lata pisał niewiele. To zerwanie zaprowadziło jego poezję od "skondensowanego, numinotycznego liryzmu", łączącego klasyczne wpływy chińskie z zachodnim modernizmem, do "medytacyjnych, ekspansywnych wierszy prozatorskich, które zdemontowały estetykę i muzykalność jego poprzedniego ja".
Wykłada klasyczną i współczesną literaturę chińską w Centralnej Akademii Sztuk Pięknych, a mieszka w Pekinie w Chinach. Wcześniej uczył literatury zachodniej w tłumaczeniu na język chiński i wprowadzającym języku angielskim. Pracował na uniwersytetach poza Chinami, takich jak Uniwersytet Nowojorski i Uniwersytet Wiktorii. Zdobywał nagrody w Chinach, Niemczech i UNESCO.
zdj. ze stycznia 2024