Emily Dickinson (10 grudnia 1830 - 15 maja 1886)

Nigdy nie wyszła za mąż. Pisać wiersze zaczęła około 30 roku życia. W 1862 wysłała kilka wierszy do wydawnictwa Atlantic Monthly, lecz redaktor odmówił druku ze względu na nowatorską formę.

Po jej śmierci jej młodsza siostra Lavinia odkryła w zamkniętym na klucz kuferku rękopisy aż 1775 wierszy Emily.

Lavinia poprosiła o pomoc w wydaniu wierszy Mabel Loomis Todd, żonę miejscowego profesora astronomii, zdolną malarkę i przyjaciółkę poetki.

Po wielu staraniach i przy pomocy Thomasa Higginsona udało się wydać twórczość Emily. Jednak wiersze zostały przeredagowane, aby zachować zgodność z ówcześnie panującymi konwenansami i regułami estetycznymi. Z publikacji niektórych z nich w ogóle zrezygnowano w obawie przed opinią publiczną. Pomimo tych obaw wiersze zdobyły sporą popularność, a ich autorkę zaczęto nazywać Pięknością z Amherst. Dopiero w 1955 roku ukazała się kompletna edycja poezji zredagowana przez Thomasa H. Johnsona. Spowodowało to, że medytacyjna liryka Emily została w pełni doceniona, a autorkę uznano za najwybitniejszą i najbardziej oryginalną poetkę amerykańską.

O portrecie: In 1978 the daguerreotype traveled to the International Museum of Photography at the George Eastman House in Rochester, NY for conservation treatment. The image was removed from its case, carefully washed, photographed, then re-sealed.

The image to the left is a scan of a black and white photograph taken of the daguerreotype when it was unsealed during treatment at the George Eastman House.

KONTAKT

TEKSTY

• Sortuj:
• Alfabetycznie |
• Po dacie publikacji |
• Najczęściej czytane

POEZJON

• Sortuj:
• Alfabetycznie |
• Po dacie publikacji |
• Najczęściej czytane